Przejście przez portale czy teleportery zawsze stanowiło pewne ryzyko i mogło skutkować efektami ubocznymi, często dość drastycznymi lub efektownymi. Lord ciągle próbował wyrzucić z pamięci te kilka dodatkowych elementów swojego ciała, które pechowo wyskoczyły w różnych miejscach po ostatnim skoku przez portal. Tym bardziej więc czuł się niepewnie, mając przed sobą kolejny. A gdzie on prowadził? Nie było to do końca jasne, jednak legendy o niezwykłych przygodach i wspaniałych istotach docierały do niego już od dłuższego czasu, a żądza przygody była silniejsza niż zdrowy rozsądek. Lord chwycił więc głęboki oddech, zacisnął i dał krok do przodu, prosto ku innej krainie, ziemi potężnego Behemota.

Gdy już stanął na pewnym gruncie, nieśmiało otworzył oczy. Przeżył, to na pewno sukces. Rozejrzał się po okolicy, wyglądała bardzo przyjaźnie, jednak coś było nie w porządku. Zaczął się studiować i z zaniepokojeniem odkrył, że niekoniecznie przypomina siebie sprzed chwili.
- Co do...? To chyba jakiś żart - głos, który wydobył się z jego krtani był wysoki i zupełnie niemęski. Właściwie, był to głos kilkunastoletniej dziewczyny.
Pechowo, głos idealnie współgrał z obecną postacią Lorda. Koniec z potężnym wojownikiem i poszukiwaczem przygód, została tylko niewielka, niewinnie wyglądająca kobietka. Wszystko w nim było na opak. Czyżby cały ten świat był taki dziwny?

Zrezygnowany, poczłapał do pobliskiej osady i siadł przy ognisku, gdzie wesoło gawędziło kilka istot, w tym Koty i Sowy. Wydały się sympatyczne, toteż nieśmiało ośmielił się przedstawić, używając wymyślonego naprędce nowego imienia:
- Witajcie, jestem Kapoan...
Nie wiedział jeszcze, że od tego zacznie się kolejna przygoda, a ludzie i inne istoty, które tu pozna, towarzyszyć mu będą jeszcze przez bardzo długi czas.