Colon to znawca dróg i języków. Jego zawodem jest prowadzenie wypraw i karawan kupieckich najkrótszą drogą do celu. Jego pasją jest zaś wynajdowanie i przecieranie nowych szlaków, którymi nikt przed nim jeszcze nie wędrował. Swą wiedzę o dróżkach, ścieżynach, brodach i przesiekach sprzedaje za niezłą cenę kupcom, wśród których cieszy się zasłużoną renomą jednego z najlepszych przewodników.

Szczególną umiejętnością Colona są języki, których biegle opanował już kilka w planach mając zaś już następne. Warto też napomknąć, że Colon, choć nie miał nigdy bezpośredniego kontaktu ze smokami, na podstawie starodawnych zapisków i pod kierunkiem pewnego starego maga opanował język smoków, co wśród ludzi jest niezmierną rzadkością.

Colon ma wesoły temperament i często staje na popas w oberżach i zajazdach, by nacieszyć się hałaśliwym nocnym życiem w przypadkowo dobranej kompanii. Zawsze potrafi szybko znaleźć kompanów imponując poczuciem humoru i użytkiem jaki, gdy potrzeba, potrafi zrobić ze swych wielkich pięści. Fenomenalnie szybki w walce wręcz poprzestaje na niej w codziennych przygodach a swych dwóch nieodłącznych ostrzy, krótkiego miecza i długiego sztyletu, używa tylko na szlaku, gdzie jego przeciwnikiem często nie jest człowiek.

Mimo chwilowych skłonności do szaleństw w gruncie rzeczy jest Colon człowiekiem bardzo rozważnym i zrównoważonym. Potrafi załagodzić rodzące się waśnie, zarówno wśród zebranych naprędce do ochrony konwoju najemników, jak i wśród tawernianych gorących głów. To ostatnie co prawda czasami przerasta możliwości pojedynczego człowieka, ale i wtedy Colon nie siedzi z założonymi rękoma bawiąc się doskonale w wirze ogólnej bijatyki...