" Iusiurandum patri datum usque
ad hanc diem ita servavi "

Błąkając sie po świecie Hardrigar odwiedził miejsca o którch nie sniło sie nikomu. Miejsca zarazem piękne i niebezpieczne. Uciekał przed czymś, jednak nie do końca był świadomy niebezpieczeństwa, które za nim podąża. Nieustannie zmieniał miejsce zamieszkania, nieustannie podróżował. Dlatego trudno się mu dziwić, że gdy zagościł w osadzie zwanej "Pazur Behemota" postanowił osiąść tu nastałe. Było to pierwsze miejsce, które sprawiło, że zapomniał o troskach dnia codziennego. Zapomniał o przeszłości, o swoich grzechach, o trudach i znamionach walk, które przytrafiły mu sie podczas wędrówki, zapomniał nawet o tym, że przed czymś ucieka. Rozpoczął nowe życie. Jednak, jego wróg nie zapomniał. W końcu, prędzej czy później stanie przed drzwiami Hardrigara i zakołacze. Wtedy będzie już za późno na ucieczke......

"Całe nasze życie jest jak kamień rzucony w wodę. Nigdy nie wiemy, jakie kręgi zatoczymy naszym upadkiem, czyją śmierć spowodujemy i kogo uzdrowimy. Ile niepokoju wzniecimy dokoła siebie, ile katarakt zdejmiemy ze ślepych rzek"