Krasnolud imieniem Gnarl żył dawno, dawno temu za siedmioma rzekami i siedmioma lasami w niewielkiej kolonii-kopalni krasnoludzkiej. Jego rodzice byli wytrawnymi jubilerami i byli bardzo poważani w swej wiosce, do czasu. W erze wojny krasnoludzko-orczej nie było miejsca na sentymenty. 9-letni Gnarl został porwany przez orczy oddział. Podróżowali długie tygodnie, aż pewnej nocy z pobliskiego lasy wybiegł oddział elfich zwiadowców, zabijając większość orków nim się pobudzili. Młodego khuzda wzięto na szkolenie. Mimo swej rasy został wyszkolony na doskonałego druida. Wraz z ukończeniem swych nauk otrzymał przydomek "Sękatobrody" oraz pisklę złotego smoka. Wyruszył na poszukiwanie swej rodzinnej osady, niestety to, co znalazł to jedynie stare zasypane śniegiem zgliszcza. Odnalazł jedynie starą strzelbę-rodzinny relikt przodków, z którą już nigdy się nie rozstawał. W ten sposób stał się także wyborowym strzelcem. W swojej wędrówce zawitał u progów Imperium...