Sam nie wiem czemu akurat Filko. Kiedyś ktoś tak mnie nazwał, i to do mnie przylgnęło.
Tak naprawdę, nazywają mnie różnie: Ostrze Nocy, Pomocnik (nie)Koniecznie Sprawiedliwości, albo... Wścibski Kurdupel.
Byłem bardzo młodym bezdomnym, kiedy pewien agent zauważył we mnie specjalne zdolności. Posłał mnie on do szkoły odpowiedniej dla moich zdolności.
Szkoła ta nazywała się Samalzar.
Uczyłem się w niej: walki, sztuki zabijania (jak kto woli).
Samalzar wcale nie był bezpieczny, często atakowały nas różne diabły.
Tak naprawdę jedyną naszą obroną było Bractwo Noża. W jego skład wchodzili najlepsi wojownicy na całym świecie.
Raz, podczas ataku diabłów, wymsknąłem się na dwór.
Zaatakował mnie jakiś diabeł. Prawie zginąłem, w ostatniej chwili przyszedł mi z pomocą pewien agent. Nazywał się Ronargin i uratował mi życie. W późniejszym życiu często go wspominałem jako dobrego przyjaciela.
Po tym wypadku zacząłem uczyc się dobrze. Jak na wymagania tej szkoły, osiągnąłem najwyższy poziom, jednak ciągle było mi mało.
W poszukiwaniu dalszych nauk, trafiłem do podziemnej kaplicy, dostępnej tylko dla najlepszych wojowników.
W tej kaplicy musiałem przejśc wiele trudnych prób. Kiedy mi się udało, zostałem nauczony sztuki walki, nieznanej na powierzchni ziemi.
Jak już wyszedłem, okazało się, że jestem najlepszym wojownikiem na Ziemi. Okazało się też, że w podziemiach czas płynął inaczej, kiedy tam minęły 3 lata, na powierzchni minęło zaledwie 3 tygodnie. Dośc, że dzięki nauce zostałem przyjęty do Bractwa Noża.
C.D.N.