Sprzedany przez elfią prostytutkę gildii złodziei z dniem narodzin mały pół-elf został nazwany przez łotrzyków Shadowcat, z powodu szarych włosów i oczu przypominających kocie śłepia. Jako "nieczysty mieszaniec" był szykanowany i prześladowany przez innych złodzieji nie wspominając już o szczycących się sobą mieszczan.
Za swoją niezdarność w rozbrajaniu pułapek, ciągłym niszczeniem wytrychów i wykorzystywanej przez rówieśników dziecięcej naiwności został szybko znienawidzony przez swojego mentora. Pewnego dnia gdy niesłusznie nadano kolejne pięć dni głodu po raz pierwszy wziął do ręki sztylet. Był taki lekki, doskonale wyważony młodemu pól-elfowi wydał się idealny. Dotknął palcem czbku ostrza i po klindze spłynęła krew. Zafascynowany tym nowym odczuciem i widokiem nie zauważył jak jego mentor wchodzi przez drzwi. Znowu był pijany. Zaczął krzyczeć, po czym szybko podszedł do dziecka i zaczął je rozbierać. Shadowcat bez chwili wachania zatopił klingę w znienawidzonym ciele, wbił ją głęboko w brzuch. Patrząc na wyraz niedowierzenia w oczach pijaka poczuł nagły przypływ radości. Następnie ruszył ze sztyletem w ręku do pokoji rówieśników...
Pozostali złodzieje zastali chłopca raz po raz wbijającego sztylet w martwe ciało innego wyrostka.
Pomimo utratu całego skrzydła gildii jej mistrz docenił wartość potencjalnego zabójcy. Od tej chwili Shadowcat był kształcony tylko w zabijaniu, co dało początek nowej legendy wśród łotrzyków.