Co można powiedzieć o Einurze?

Chcesz się dowiedzieć?

Jesteś pewien?

Dobra, siadaj...

_____________________________________________

Einur urodził się w małym domku na przedmieściach Tyat Sirism, miasta położonego niedaleko Osady. Jego rodzice, Anya i Carl mieli poza nim jeszcze dziewięcioro dzieci. Einur był trzeci w kolejności. Jak każdy w rodzinie, musiał pracować od małego. Raz to palał w piecu, raz ciął drzewa, kiedy indziej pomagał matce w szyciu. W każdym razie, nie zapowiadoła się, żeby odróżniał się od reszty członków rodu. Normalnie dorastał, przeżywał swoje dzieciństwo w miasteczku, był szczęśliwy.

_______________________________________________

Pewnego razu zdał sobie jednak sprawę, że to nie jest to, czego od życia chce. Widział jak jego starszy brat, Sanel, chadzał do katedry i uczył się na mnicha. Jak siostra Tyrasbenna poznała bogatego mężczyznę i wyszła za niego. Powiedział swojej matce, że się wyprowadza. Chce zacząć nowy rozdział swego życia.

_______________________________________________

Jak powiedział, tak zrobił. Zamieszkał w domku z szarej cegły, z kuchnią i salonem. Jednak wraz z samodzielnością musiał zacząć pracować. Najpierw zatrudnił się u stolarza. Nie spodobało mu się, więc po tygodniu zrezygnował i przyjęto go w karczmie. Tam jednak też nie miał zamiaru pracować, więc poszedł do klasztoru. Nauczył się trochę magii, pisania, czytania i modlitw, ale znudziło mu się. Potem nadszedł czas na koszary. Powalczył trochę, postrzelał, pojeździł na koniu i skończył.

_____________________________________________

Wreszcie rodzice postawili mu ultimatum. Albo znajdzie sobie żonę i pracę, albo może zapomnieć o rodzinie. Większość rodzeństwa pracowało już na pełny etat i niektórzy wychowywali już dzieci. Zawstydził się. Zrozumiał swój błąd. Postanowił, że wyjedzie z miasta, by znaleźć szczęście. Tutaj bowiem, wszyscy śmieją się z niego.

_____________________________________________

Po kilku dniach jazdy dotarł do Osady- małej wioski, kuszącej tajemnicami. Został tu. Może znajdzie, przy odrobinie fartu, robotę i dziewczynę. Ma 26 lat, jest bezrobotny i ciekawy świata.

_____________________________________________

To by było tyle...

Podobało się?

Nie? Tak?

Lepiej już idź...

Żegnaj, przyjacielu!