Eony temu, zanim powstał wszechświat, istniał jedynie pierwotny chaos. Był wszystkim i niczym, tworem poza czasem i przestrzenią. Wewnątrz niego znajdowały się ilości czystej energii wykraczające poza wyobraźnię jakiejkolwiek żywej istoty. Zwiększała swą moc z każdą chwilą, aż do momentu, w którym przekroczyła granice chaosu, doprowadzając do olbrzymiej eksplozji, która wdarła się nawet w granice nicości, tworząc wszechświat, a wraz z nim - cieniołaki, zwane też ciemnymi demonami. Były pierwszymi bytami jakie powstały, zrodzonymi z chaosu. Nie zaliczały się jednak do istot żywych, co dawało im możliwość egzystencji w ciemnej pustce kosmosu, nie ogrzewanej jeszcze przez ciepło ani jednej gwiazdy. "Dzieci chaosu", choć posiadały niesamowitą potęgę, nie ingerowały w ewolucję wszechświata. Przyglądały się jedynie powstającym wokół nich tworom zawieszonym w przestrzeni kosmicznej, oraz temu, co na nich istniało.

Jednak nie było im pisane istnieć dalej. Inteligentna rasa istot żywych, której udało się jako pierwszej osiągnąć technologię pozwalającą na loty w kosmos (którą Izzder nazywał "cudacznymi istotami"), wykryły ciemne demony, a raczej widma energetyczne, które za sobą pozostawiały. Władze owego gatunku, w strachu przed śmiercią z rąk nowo odkrytych bytów będących, jak stwierdzili czołowi naukowcy, esencją chaosu, podjęły odpowiednie kroki, by je wyeliminować. I, udało im się. Zanim ciemne demony zorientowały się, co im grozi, "cudaczne istoty" skonstruowały potężne działo kwantowe, którego wystrzał zniszczył niemal całą galaktykę. Ostały się tylko "cudaczne istoty", które ochroniły swoją planetę polem siłowym wielkiej mocy, oraz jeden jedyny cieniołak - Izzder. Uchronił się on przed anihilacją, niestety, kosztem niemal całej swej mocy. Ci, którzy zniszczyli jego braci, ochrzcili się Kreatorami, i przystąpili do odbudowy tego, co unicestwili. A co z Izzderem? Po setkach tysięcy lat osiadł na pewnej barbarzyńskiej planecie, by odzyskać utracone siły...